Szkoła Podstawowa w Łęcznie

Zespół Aspergera.

Zespół Aspergera to zaburzenie rozwojowe klasyfikowane jako łagodna odmiana autyzmu wczesnodziecięcego. Przebiega jednak dużo łagodniej, a dzieci dotknięte syndromem Aspergera nie wykazują zaburzeń w rozwoju mowy.  Dużym problemem jest niestety wyraźna trudność w odnalezieniu się w kontaktach społecznych. Ze względu na mnogość objawów i różną postać choroby, każde dziecko z zespołem Aspergera jest inne.

Osoby ze ZA lubią niezmienność oraz sytuacje o stałych i jasnych regułach. Często osoby z ZA przywiązane są do własnej rutyny i rytuałów. To daje im poczucie bezpieczeństwa i pozwala lepiej orientować się w świecie. Rutyny często przynoszą korzyść np. planowanie dnia lub planowanie wykonania czynności. Jednak, kiedy niepodziewanie trzeba zmienić element planu, może to wywoływać u osoby z ZA ogromny niepokój lub stres. Takie zamiłowanie do stałości można również zauważyć w ograniczonych do wybranej dziedziny zainteresowaniach.

Osoby z ZA często bardzo intensywnie interesują się określonym wycinkiem wiedzy np. autobusami, kosmosem, historią. Mają ogromną wiedzę na dany temat i mogą spędzać długie godziny na zgłębianiu tematu lub mówieniu o nim.

Zespół Aspergera jest częścią spektrum autyzmu. Osoby z ZA mają trudności w kontaktach społecznych, często bardzo angażują się w wąską dziedzinę wiedzy i nie lubią zmian. Zespołu Aspergera nie widać na pierwszy rzut oka. Zespół Aspergera oznacza posiadanie nietuzinowego stylu myślenia, wielu wybitnych ludzi miało ten unikalny zestaw cech.

Diagnoza Zespołu Aspergera opiera się na objawach w trzech sferach:

• relacje społeczne,
• komunikacja,
• stereotypowe zachowania.

Przyczyny Zespołu Aspergera nie są znane, tak samo jak przyczyny autyzmu. Prowadzone są badania na temat genetycznych i środowiskowych czynników, które przyczyniają się do występowania spektrum autyzmu. 

Opracowała: D. Hamczyk